โลกคืออะไร โลกก็คือดาวเคราะห์ไร้แสงที่มีออกซิเจนและสิ่งทีชีวิตไม่ใครรู้แน่ชัดมันเกิดขึ้นมาได้ยังไงกันเนื่องจากความรู้ของมนุษย์ที่ยังคงไร้เทคโนโลยีนั้นยังห่างไกล
มนุษย์เชื่อว่า พระเจ้า สร้างโลกใบนี้ขึ้นสร้างทุกสิ่งขึ้นมาแต่ พระเจ้าคืออะไรล่ะ?ผู้สร้างทุกสิ่งผู้ที่อยู่บนจุดสูงสุด? ไม่มีใครรู้เลยพวกเขาเพียงนิยามสิ่งที่อยู่เหนื่อความเข้าใจว่า พระเจ้า ก็แค่นั้น
ในอวกาศอันกว้างใหญ่นั้นเต็มไปด้วยความว่างเปล่าแต่ก่อนจะว่างเปล่าอวกาศสีดำสนิทก็ถูกเติมเต็มไปด้วยดวงดาวเปล่งประกายลอยไปลอยมา สิ่งเหล่านั้นคือ พระเจ้า นิยามของผู้สร้างทุกสิ่ง
แสงสว่างเหล่าจับกลุ่มรวมตัวกันในอวกาศสีดำสนิทอันแสนว่างเปล่าและเกิดระเบิดซุปเปอร์โนวาขึ้นแตกกระจายเป็นดาวเคราะห์และดาวฤกษ์หนึ่งเดียวในทางช้างเผือก ดวงอาทิตย์
ไม่นานก็เกิดสิ่งมีชีวิตมากมายบนดาวเคราะห์ที่สมบูร์ณแบบที่สุด ดาวโลก ผ่านร้อนผ่านหนาวมากมายผ่านวิกฤตที่โลกจะสหายมาได้หลายหนจนสิ่งมีชีวิตวิวัฒนาการในมีชีวิตรอดและกำเนิดสองเผ่าพันธ์ใหญ่ซึ่งอยู่จุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร มนุษย์ และ มอนเตอร์
สองเผ่าพันธุ์ร่วมกันปกครองโลกของพวกเขาเมื่อเวลาผ่านไปหลาย สหัสวรรษ มนุษย์ค้นพบพลังอันเหลือล้นซึ่งถูกเรียกว่า Soul หรือดวงวิญญาณมีสีและลักษณะตามบุคลิกของบุคคลนั้น สีฟ้าคือความอดทน สีนํ้าเงินคือความซื่อสัตย์ สีเขียวคือความเมตตา สีม่วงคือความขยันมั่นเพียร สีส้มคือความกล้าหาญ สีเหลืองคือความยุติธรรมและสีแดงความมุ่งมั่นและปนิธานซึ่งหาได้ยาก
อีกทั้งยังมีอีกหลายสีแตกแขนงอีกไปเป็นหลายๆสีหลายบุคคล บ้างก็มี ความเย็นชา ความมั่นใจ ความเพลิดเพลินและอีกมากมาย
พวกเขาเชื่อว่าพลังเหล่านี้มาจากพระเจ้า ตัวตนที่พวกเขาไม่อาจจะเข้าถึงหรือเข้าใจ
และพิธีการบูชาพระเจ้าก็เริ่มตั้งตอนนั้น
ต่างจากมอนเตอร์ที่พวกเขามีวิญญาณสีขาวล้วนมันไม่ได้มอบความเเข็งแกร่งใดๆให้พวกเขา เพียงเป็นเหมือนส่วนสำคัญในร่างกายที่ต้องปกป้องถึงที่สุดเมื่อดวงวิญญาณแตกสลายซึ่งที่เกิดขึ้นคือพวกเขาจะตาย
ดวงวิญญาณนั้นมอบอารมณ์ ชีวิต ความมุ่งมั่น ปราถนาที่จะมีชีวิต ให้แก่มอนเตอร์แต่ก็ไม่มากเท่ามนุษย์พวกเขาจึงทดแทนความอ่อนแอที่ไม่อาจปกปิดได้ด้วย ศิลปะการต่อสู้ แม้พวกเขาจะอ่อนแอแต่ก็สามารถทดแทนมันด้วย การต่อสู้ที่ชำนาญและเวทมนต์ที่แข็งแกร่งและมีเอกลักษณ์
มนุษย์และมอนเตอร์แม้พวกเขาจะเป็นสิ่งมีชีวิตร่วมโลกแต่หน้ากับหลังมันไม่เหมือนกันสักนิดเหล่ามนุษย์ที่มีสติปัญญา ความโลภ เห็นแก่ตัว และความเฉลียวฉลาดไม่ได้ไว้ใจมอนเตอร์มาตั้งแต่ อดัมกับอีฟในนามสมุติของพวกเขาเจอกัน
แต่มอนเตอร์นั้นเชื่อมนุษย์หมดใจแม้มันจะเป็นเรื่องดีที่มอนเตอร์นั้นรักเพื่อนและเคารพกันและกันขนาดไหนแต่นั้นก็ดีแค่ในแง่มุมหนึ่งเท่านั้น และความเชื่อใจนั้นเเหละคือจุดอ่อนชั้นยอดที่ถูกโจมได้ง่ายๆ
เวลานั้นผ่านไปไว ไวสะจนหน้าฉงนมนุษย์ไม่หยุดความทะเยอทะยานที่จะค้นหาความรู้และค้นหาความจริงของโลกที่พวกเขารู้ดีว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายต่อให้พวกเขาพยายามจนเลือดตาแถบกระเด็นพวกเขาคงไม่มีวันได้ล่วงรู้ถึงตัวตนของพระเจ้า
แต่..ต่อให้พวกเขาไม่อาจล่วงรู้ได้ตนเองพระเจ้าก็ปรากฎตัวออกมาพร้อมความรู้มาให้อยู่ดี..
ในช่วงสงครามโลกที่ขลาดแคลนอาหารพระเจ้าองค์หนึ่งก็ปรากฏตัวออกมาด้วยรูปลักษณ์ที่งดงามสะกดสายตาของเสวกทั้งหมดไว้ราวกับต้องมนต์
รูปลักษณ์อันงดงามเกินมาตรฐานของหญิงสาว ผมสีขาวเงินพริวไหวตามแรงลมที่เจ้าหล่อนสร้างขึ้นเองดวงตาสีม่วงอัญมนีและปีสีขาวขนาดใหญ่ด้านหลังของเธอบ่งบอกว่าเธอคือพระเจ้าของพวกเขาอย่างแน่นอน
พระเจ้ามอบพลัง..อำนาจ..อาหาร..ความรํ่ารวย ให้ทุกอย่างแก่มนุษย์ผู้น่าสงสารและเห็นแก่ตัว
เธอสร้าง 4 สมดุลย์แห่งโลกขึ้นมา
ฟิโอน่า เทพีแห่งชีวิตผู้สรรค์สร้างสรรพสิ่งและปกป้องความสงบสุข
เรธ เทพพระเจ้าแห่งความตายและสงครามตัวดึงสมดุลที่สำคัญที่สุด เมื่อมีชีวิตก็ต้องมีความตายเพื่อไม่สิ่งมีชีวิตมีมากจนล้นโลก
เกรย์เทีย เทพแห่งอารมณ์และความคิด ควบคุมสมดุลแห่งด้านบวกด้านลบในโลกแห่งนี้
ไลคัส เทพแห่งปัญหาผู้มอบความรู้และบทเรียนชีวิตแก่มนุษย์ เป็นน้องชายเล็กสุดเพียงคนเดียวเป็นหนอนหนังสือที่ไม่สนใจเรื่องใดๆหากไม่ใช่กิจของตน
แน่นอนผู้คนที่เห็นแก่ตัวต้องเกลียดสิ่งที่น่ากลัว และเต็มไปด้วยความมืดอย่าง ความตาย เป็นแน่แท้
แต่หน้าที่คือหน้าที่ในฐานะสมดุลของโลกและธิดาศักธิ์ของเทพแห่งการสร้าง เซเรน่า
และจุดจบของโลกที่แสนวุ่นวายก็กำลังจะมาถึงเมื่อเทพแห่งสมดุลทั้งสี่ทำสิ่งที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิต ฆ่าฟัน..แย่งชิง สงคราม และต่างๆนาๆ
เรื่องราวในอนาคตจะเป็นเช่นใดกัน
เรื่องราวระหว่างเทพ มนุษย์ และมอนเตอร์จะเป็นยังไงต่อ
พวกเขาจะฆ่าฟัน แย่งชิงกันหรึเปล่า หรึจะใช่ชีวิตอย่างสงบกันนะ?
ใครจะรู้นั้นเป็นเรื่องราวในอนาคตนะคงมีเพียงพระเจ้าที่ตอบได้
* Out time talking *
WARNING!!
เรื่องราวทั้งหมดเป็นสิ่งที่ผู้เขียนตีความขึ้นมาเองเท่านั้นไม่ได้ตั้งใจบิดเบือนประวัติศาสตร์แต่อย่างใด
อะ-แฮ่ม สวัสดีนักอ่านพเนจรที่หลงเข้ามาอ่านฟิคเรื่องนี้ทุกท่าน เราคือผู้เขียนนามปากกาคือ Furin(ฟูริน) และไม่มีเพศแน่ชัดจะเรียกยังไงก็ได้ภาพจำง่ายๆคือ จิ้งจอกสีส้มใส่หูฟัง
เราไม่ได้เก่งอังกฤษมากและไม่ได้ชำนาญการแต่งนิยาย Au ของเราเลยได้แรงบันดาลใจมาจากเกมและอนิเมะถ้าเดจาวูไม่ตกใจ
ตอนนี้ออกแบบตัวละครลงกระดาษหมดแล้วแต่ยังไม่ได้วาดลงเครื่อง
และเรื่องราวไม่เหมาะสำหรับคนโลกสวยหรือมีอคติเกี่ยวกัลความเชื่อแนะนำให้อ่านแบบถอดสมองและเอ็นจอยกับเนื้อเรื่องและอย่าถามหาความสมจริงใดๆทั้งสิ้น
ทั้งนี้เราเป็นนักเขียนหน้าใหม่และไม่ค่อยมีเวลาว่างมากนักอาจจะมีข้อผิดพลาดที่มองข้ามไป
ทั้งนี้ไม่อนุญาตให้นำตัวละครที่มีคู่อยู่แล้วไปจิ้นกันเด็ดขาดหรือใครสนใจรับลูกของเราไปเดินเล่นใน Auของคุณก็ติดต่อมาได้เลย
หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วย ตำหนิกันได้ให้คำแนะนำกันได้จะนำกลับไปปรับปรุงแต่อย่าทะเลาะกันเลยขี้เกียจเคลียร์แล้วก็ไม่อยากให้ช่องคอมเมนต์มีดราม่า
ความคิดเห็น